Шош — Село Шушикенд[1]/Шош[2] азерб. Şuşakənd[1]/арм. Շոչ[2] … Википедия
шошқашы — зат. Шошқа аулаушы, шошқа атушы. Солай қарай қатынаған ш о ш қ а ш ы л а р болмаса Сарықамысқа қыстыкүні көп ешкім бара бермейтін (С.Байжанов, Ақ маржан, 28) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шошқа жаңғағы — Емен ағашының жемісі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шош — (Алм., Балқ.) түзу ағаштан жасалған 5 6 метрлік тіреу. Іле бойының балықшылары ш о ш т ы, әсіресе, шашпа ауды салғанда көп пайдаланады (Алм., Балқ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шошқа тіс — (Ақт., Қараб.) шөп машинасының қияғы, таңдайы … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шош — (шоша) [شاش // شاشه] бавл, пешоб, мезак; шоша кардан шошидан, бавл кардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
шошқа тікен — 1. (Алм., Жам.) су бойына шығатын ақтікен, тікенегі инедей болады, мал жемейді. 2. (Шымк., Түркіс.) майда жапырақты тарбиып өсетін тікен түрі. Ш о шқ а т і к е н калошты тесіп кетеді (Шымк., Түркіс.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шошқаның күшігі — (Рес., Орын.) торай. Ш о ш қ а н ы ң к ү ш і г і н ұстап алып келе жатыр (Орын., Ад.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шошқалы — … Әлгі ш о ш қ а л ы машина үлгерген ау шамасы, көрінбейді (Ә.Тарази, Тасжарған, 71) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шошқамойын — зат. мед. Мойны күжірейіп ісіп кететін ауру (свинка). Інім ш о ш қ а м о й ы н болып үйінде жатыр (Самғау, 68) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
